Bandung Konferansı Sonuç Bildirisi (1955)

Asya-Afrika Konferansı, Asya ve Afrika’nın birçok kesiminde farklı şekiller altında devam eden sömürgeciliğin sadece kültürel iş birliğini değil aynı zamanda ulusal kültürün gelişimini de engellediğinin farkındadır. Bazı sömürgeci güçler, sömürdükleri halklara eğitim ve kültür alanındaki en temel hakları bile vermemektedir. Bu ülke insanlarının eğitim ve kültürden yoksun bırakılmaları, şahsiyetlerinin ve diğer Asya ve Afrika halklarıyla kültürel iş birliklerinin gelişmesini engellemektedir.

Bu durum özellikle Tunus, Cezayir ve Fas gibi kendi dil ve kültürünü öğrenmenin yasaklandığı ülkeler için geçerlidir. Konferans, temel insan haklarının bir çeşit kültürel baskı altında bu şekilde ihlal edilmesini kınamaktadır.

Konferans, Birleşmiş Milletlerin tüzüğünde tanımlandığı şekliyle temel insan hakları prensiplerini onayladığını açıklar. (…)

Konferans; sömürge konumundaki halkların sorunlarını ve yabancıların sömürgesine, tahakkümüne maruz kalmış halkların itaatkârlığından kaynaklanan sonuçları tartıştıktan sonra şu hususların bildirilmesine karar vermiştir:

Bütün şekilleriyle sömürgecilik kısa sürede son bulması gereken bir kötülüktür. Yabancıların sömürgesine ve boyunduruğuna maruz kalmış halkların itaatkârlığı, temel insan hakları ihlalidir.

Bu ihlaller, Birleşmiş Milletler İnsan Hakları Evrensel Beyannamesi’ne aykırı ve küresel barışın sağlanmasına engeldir.

Bu halkların bağımsızlık ve özgürlük mücadelesi desteklenmelidir.

Langlois, 2000, s.404